Een ode aan de (im)perfectie
Op 19 mei 2020 plaatste ik mijn laatste column. Daarna kwam er nog één gedicht bij -als ode aan mijn lieve man-, maar dat was het. Ik had het te druk met afstuderen, wat dan ook met vlag en wimpel lukte. Daarna werd ik in beslag genomen door onze verloving, een fulltime baan, het kopen van een huis, verbouwen, een hersenschudding, onze bruiloft... maar bovenal door een afkeer in mijn hart. Ik wilde niet meer zó graag schrijven als ik daarvoor wel had gedaan.