Trillende handen. Oogleden die zichzelf het liefst dicht zouden willen laten zakken, maar toch maar blijven aanschouwen wat er rondloopt. Halloween parades, vol met kinderen die zijn verkleed als moordenaars en met mensen die stoer volhouden dat ze niet bang zijn. Het is een feest. En dat feest hoort er nu eenmaal bij. Oh, ehh, kleine toevoeging: dit geldt niet voor christenen. Want Halloween is demonisch. En demonen, daar moeten wij niets mee te maken hebben.
Toch?
Nou, ik zal je zeggen: het liefst heb ik er inderdaad niets mee te maken. Ik heb een bloedhekel aan alles wat met moorden en andere gruwels te maken heeft. In de stad waar ik woon, kun je er (helaas) niet meer omheen. Al een paar dagen vóór aanvang van Halloween, kun je daar niet meer rondlopen zonder zogenaamde spinnenwebben in je gezicht te voelen kleven. Veel stadsgenoten genieten ervan, maar ik niet. En het klopt, hoor: mijn afkeer voor Halloween heeft niet alleen te maken met het feit dat ik van het minste of geringste schrik. Ik ben christen, en ik vind dat het vieren van Halloween daar niet bij hoort.
Tegelijkertijd vind ik dat dat niet betekent dat ik mij er maar afzijdig van moet houden. Bij sommigen zie ik de oren al klapperen als het woord 'Halloween' valt, en dan vraag ik mij af waarom. Is het de oplossing om op die ene avond binnen te blijven met de gordijnen dicht? Om alles af te weren? Misschien wel, als je er verder inderdaad niets mee te maken wilt hebben. Maar als ik voor mijzelf spreek, dan wil ik liever openstaan voor de meningen van voorstanders van dit feest. Ik wil uit kunnen leggen waarom ik er zelf op tegen ben, en wat ík zie.
''Ik zie een feest dat het waard is om mee in contact te komen''
Ik zeg zo vaak tegen mijzelf dat ik door de ogen God wil proberen te kijken. Nou, laat ik dat nú eens doen. Wat zie ik dan? Ik denk het volgende: ik zie een populair feest, waar veel mensen op af komen. Ik zie een zwart, donker feest, waar veel over te zeggen is. En dus zie ik een feest dat het waard is om mee in contact te komen. Als ik mij afzijdig houd van iets als Halloween, dan kan ik ook niet verwachten dat er iets verandert, terwijl dat wel is wat ik wil.
Nee, dat betekent niet dat ik dit jaar op het meest zichtbare plekje de Halloween parade ga verstoren om het Evangelie te verkondigen. Nee, nee, nee. Het is en blijft een feest waar veel mensen van genieten -ongeacht of ik daar deel van uit maak of niet-, en dat respecteer ik. Wat ik wél wil (en ga) doen dit jaar, is samen met anderen het Licht uitdragen. Subtiel. Op zo'n manier dat feestgangers, wanneer ze 's avonds vergriezeld thuiskomen, nog even kunnen denken aan dat moment dat ze een lichtje in hun handen gedrukt kregen. Dat ze de woorden kunnen lezen die aan dat lichtje hangen. En dat, wát ze er ook mee doen... ze het Licht dus in ieder geval éventjes in handen hebben gehad.
Halloween is voor míj, vanaf dit jaar, geen ver-van-mijn-bed-show meer. Vanaf nu wil ik ieder jaar een 'bakkie doen met Halloween', om te toosten op de 'samenwerking'. Want misschien, héél misschien, komt het Licht zelfs wel beter tot zijn recht, in een donker feest als dit...
Reactie plaatsen
Reacties