'Volgens mij draag jij
de wereld op jouw schouders.
Wil je mij vertellen
welke wereld dat is?'
'Ik voel mij niet zo veilig thuis,
heb geen plekje bij mijn ouders,
en als ik eerlijk ben,
is dat wel wat ik erg mis.'
'Ja, ik zie je die last dragen,
en het lijkt mij veel te groot.
Ik hoor jou ook steeds minder vragen,
wat is er méér, dat jij verkropt?'
'Ja, daar heb je wel gelijk in,
het is best een flinke last.
Ik kan het niet zomaar vertellen,
ik heb het niet voor niets verstopt.'
'Als je het mij dan niet kunt zeggen,
vertel het dan aan God, de Heer.
Hij is degene die jou kent,
en Hij ziet jou elke keer.'
'Ik wil mijn handen best wel vouwen,
maar verder heb ik geen idee.
De woorden kiezen vind ik lastig,
na het ''Vader'' weet ik niets meer.'
'Weet dat je soms niets hoeft te zeggen,
dat Hij jou altijd bij zich draagt.
Zijn naam noemen is al voldoende,
Hij weet wat jouw hart Hem vraagt.'
'Wanneer er iemand naar mij omziet,
mijn zorgen ziet en erom geeft,
dan is het dát wat mij een kans biedt,
dat Hij het op Zijn vleugels draagt.'
Reactie plaatsen
Reacties