'Volgens mij draag jij
de wereld op jouw schouders.
Kun je mij vertellen
welke wereld dat is?'
'Ik voel mij niet zo veilig thuis,
heb geen plekje bij mijn ouders,
en als ik eerlijk ben,
is dat wel wat ik erg mis.'
'Ja, ik zie je die last dragen,
en het lijkt mij veel te groot.
En volgens mij is er nog meer,
wat is er nóg, dat jij verkropt?'
'Ja, daar heb je wel gelijk in,
ik zit best wel in de goot.
Maar ik kan het niet zomaar vertellen,
het zit niet voor niets verstopt.'
'Als je het mij niet kunt zeggen,
neem het dan in je gebeden mee.
God is degene die jou kent,
en Hij ziet jou telkens weer.'
'Ik wil God best wel iets vertellen,
maar van hoe en wat, heb ik geen idee.
De woorden kiezen vind ik lastig,
na het ''beste God' weet ik niets meer.'
'Weet dat je soms niets hoeft te zeggen,
dat Hij jouw hart en ziel al kent.
Alleen Zijn naam aanroepen is voldoende,
Hij weet wat jouw hart Hem vraagt.
Hij is degene die altijd naar jou omziet,
voor Hem is niets van jou onbekend.
Het is dát wat jou een kans biedt,
dat Hij jou op Zijn vleugels draagt.'
Reactie plaatsen
Reacties